-
Bir ben var benden içeri, adı nefes
11 Ekim 2018“Kendinle tanış, kendinle buluş, kendini hisset…” Dilime pelesenk olmuş cümlecikler. Yoga yaparken, öğretirken, sessizce yatarken başkalarına söylüyorum; öyle iki sözcükle, Savasana’dan önceki iki dakikada “Kendinle buluş, kendini hisset, bi bak kendine…”
-
Anda Olmak IV: Dinliyorum
3 Temmuz 2018Konuşmuyorum. Konuşmuyorum. Dinliyorum. Aslında söylediklerini pek de dinlemiyorum. Ben meşgulum. Havayı koklamakla, sesinin müziğiyle, ellerinin ister istemez küçük hareketleriyle, başının etrafında titreşen ışıkla. Oradayım, bazen tam zamanlı, bazen gelgitli. Anlat. Anlat bana, daha da anlat.
-
Anda Olmak III: Sevginin kıyısında, öfkenin merkezinde
15 Mayıs 2018Öfkem her zaman yakıcı olmuştur. Yılan gibi sokuyorsun, dedi beni en iyi tanıyıp en çok sevenler. Uzun bir göz kararması anı, sonradan ağzımdan çıkanları hatırlayamama hali. Karşımda şokla donup kalmış insana bakıp, “Ne dedim ki ben?!” diye soruşum samimi.
-
Anda Olmak II: Bedenimde miyim nerdeyim ben?
17 Şubat 2018Çok kalabalık, çok yabancı, çok gürültülü, daracık bir sokakta yürüyorum, yanımdan durmadan geçen arabaların motor sesi, dükkanların ucuz hoparlörlerinden taşan korkunç çıktıslı müzikler, havada nem olmuş yüzde doksan sekiz, ter içindeyim, başım çatlıyor, sokağın ortasında durup rahatsızlıktan ağlamaya başlıyorum.
-
Anda Olmak I: Kendimde miyim ben?
17 Şubat 2018Bir zamanlar… Beni neredeyse hiç tanımayan, aynı anadili konuşmadığımız bir yabancı bana şöyle demişti: “YOU ARE A VERY PRESENT PERSON” yani “ANDA KALAN / ŞİMDİKİ ANDA BULUNAN BİRİSİN”. Anda olmak, “presence”, “mindfulness” gibi kavramlar hakkında okumuş ve düşünmüştüm ama BEN ANDA MIYDIM? Bence HAYIR. Yabancıya göre kesin bir Evet.
